در آوریل سال گذشته، قانون ارتقای گردش منابع پلاستیکی در ژاپن اجرایی شد.وب سایت statista.com پنج ماه بعد گزارش داد که طبق نظرسنجی انجام شده در آوریل 2022 در ژاپن، اکثر پاسخ دهندگان چیزی در مورد قانون گردش منابع پلاستیکی نمی دانستند. تنها 25.3 درصد از مفاد قانونی قانون آگاهی داشتند.
نشریه ژاپنی Mainichi گزارش داد که ژاپن سالانه حدود 8.5 میلیون تن زباله پلاستیکی تولید می‌کند که این کشور را به دومین بدترین زباله در جهان از نظر سرانه زباله تبدیل می‌کند. دولت ژاپن متعهد شده بود که تا سال 2030 پلاستیک های یکبار مصرف را 25 درصد کاهش دهد. ماینیچی ژاپن در ژوئن 2021 نوشت، ژاپن 85 درصد از پلاستیک خود را بازیافت خواهد کرد. با این حال، بیش از نیمی از این مقدار برای تولید برق سوزانده شد یا به خارج از کشور صادر شد. تنها حدود 20 درصد زباله های پلاستیکی به محصولات جدید تبدیل می شوند.
شرایط برای تیراژ بیشتر
همانطور که توسط دولت ژاپن در ماه مه سال گذشته گزارش شد، این اقدام به عنوان بخشی از ابتکارات ‘3R [کاهش، استفاده مجدد، بازیافت] + تجدیدپذیر’ این کشور برای ترویج گردش منابع پلاستیک در هر مرحله از کل چرخه عمر محصولات پلاستیکی انجام شد. با همکاری همه ذینفعان از جمله شهرداری ها، مشاغل و مصرف کنندگان. بر اساس مقررات قانونی، دولت همچنین «دستورالعمل طراحی محصولات حاوی پلاستیک» را برای تشویق طراحان و تولیدکنندگان به تولید طرح‌های سازگار با محیط زیست منتشر کرده است. روابط عمومی اعلام کرد: «این دستورالعمل استفاده از پلاستیک کمتر، کاهش بسته‌بندی بیش از حد، طراحی محصولاتی را که به راحتی جدا و جدا می‌شوند و استفاده از پلاستیک بازیافتی و پلاستیک مبتنی بر زیست را تجویز می‌کند». علاوه بر این، دولت یک طرح صدور گواهینامه را برای شناسایی طرح های عالی محصول معرفی کرده است. دولت ترجیحاً چنین محصولات تأیید شده ای را تهیه می کند – و مصرف کنندگان و مشاغل را ملزم به استفاده از آنها می کند.
قانون ترویج گردش منابع برای پلاستیک از خرده فروشان و ارائه دهندگان خدمات می خواهد که در مورد محصولات مشخص شده حاوی پلاستیک اقدام کنند. این محصولات به 12 کالای پلاستیکی اشاره دارد: چنگال، قاشق، چاقوی رومیزی، چوب همزن و نی تهیه شده توسط خرده فروشان، رستوران ها و غیره. برس مو، شانه، تیغ، مسواک، و کلاه دوش ارائه شده توسط اقامتگاه. و چوب لباسی و کاور لباس که توسط خدمات خشکشویی و غیره ارائه می شود. خرده فروشان و ارائه دهندگان خدمات ملزم به اجرای هرگونه اقدامی برای کاهش میزان ضایعات این اقلام بودند.
برای مرحله تخلیه، جمع آوری و بازیافت سه اقدام تعریف شده است. اولین مورد مربوط به مجموعه‌های مرتب شده و فعالیت‌های بازیافت توسط شهرداری‌ها است. در ژاپن، اکثر شهرداری‌ها با کمک ساکنان، بطری‌های PET استفاده شده و سایر زباله‌های بسته‌بندی پلاستیکی را به‌عنوان منبع دسته‌بندی، جمع‌آوری و بازیافت می‌کنند. قانون جدید شهرداری‌ها را ملزم می‌کند که نه تنها ظروف پلاستیکی و زباله‌های بسته‌بندی، بلکه زباله‌های سایر محصولات پلاستیکی را نیز دسته‌بندی، جمع‌آوری و بازیافت کنند.» دوم این است که جمع‌آوری و بازیافت محصولات پلاستیکی را برای کسب‌وکارهایی مانند تولیدکنندگان، خرده‌فروشان و دیگران آسان‌تر کند. سوم این است که کسب و کارها را ملزم به کاهش میزان تولید زباله های پلاستیکی و بازیافت پلاستیک کنند. علاوه بر این، این قانون اقداماتی را برای تسهیل بازیافت توسط چنین مشاغلی ارائه می کند.
ابتکارات
ماینیچی اواخر اسفند سال گذشته خبر داد و گفت: «بر اساس قانون ترویج بازیافت منابع پلاستیکی، مشاغلی که سالانه پنج متریک تن یا بیشتر محصولات پلاستیکی ارائه می‌کنند، موظفند میزان مصرف را کاهش دهند.»
فروشگاه‌های زنجیره‌ای ژاپنی Lawson Inc. قصد داشت تا وزن قاشق و چنگال‌های معمولی خود را با ایجاد سوراخ در دسته‌های آنها و معرفی این اقلام در فروشگاه‌های خود تا ماه آگوست کاهش دهد. علاوه بر این، می خواست در آن ماه قاشق های چوبی را در برخی فروشگاه ها عرضه کند. شرکت Seven-Eleven ژاپن از قاشق و چنگال های پلاستیکی استفاده می کند که حدود 30 درصد از مواد گیاهی تشکیل شده است.
صنعت هتلداری نیز شروع به بررسی توزیع اقلام پلاستیکی کرده است. هتل های زنجیره ای Super Hotel Co. ارائه مسواک و سایر لوازم در اتاق های مهمان را متوقف می کند، اما گوشه ای را در لابی جلوی همه هتل های خود ایجاد می کند. مهمانان به صلاحدید خود چنین وسایلی را به اتاق خود می آورند.
(منتشر شده در مجله GLOBAL RECYCLING 1/2023، صفحه 8، عکس: اندی کارگ)
